วิธีที่เราคิดเกี่ยวกับศูนย์กลางของโลกอาจจำเป็นต้องได้รับการปรับปรุงอย่างจริงจัง

หลักฐานใหม่ชี้ให้เห็นว่า แทนที่จะหมุนอย่างสม่ำเสมอเร็วกว่าการหมุนของโลก แกนในที่เป็นของแข็งจะแกว่ง โดยจะหมุนไปในทิศทางเดียวในส่วนที่เกี่ยวกับพื้นผิวที่อยู่ด้านบนสุด แล้วเปลี่ยนทิศทางทุกๆ หกปี

บทความแนะนำ : Pixel 3a ต่อสู้กับการครอบงำตลาดไม่นานสำหรับโลกนี้

สิ่งนี้ไม่เพียงแต่มีความหมายสำหรับความเข้าใจของเราเกี่ยวกับการทำงานภายในของโลกบ้านเกิดของเราเท่านั้น แต่ยังสามารถอธิบายความลึกลับที่ทำให้นักวิทยาศาสตร์งงงวยมาระยะหนึ่งได้อีกด้วย: ความผันแปรของความยาวของวันโลกด้วยระยะเวลา 5.8 ปี

นักธรณีฟิสิกส์ จอห์น อี. วิเดล จากมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนีย ลอสแองเจลิส (UCLA) กล่าวว่า “จากการค้นพบของเรา เราสามารถเห็นการเคลื่อนตัวของพื้นผิวโลกเมื่อเทียบกับแกนใน ตามที่ผู้คนยืนยันมาเป็นเวลา 20 ปี”

“อย่างไรก็ตาม การสังเกตล่าสุดของเราแสดงให้เห็นว่าแกนชั้นในหมุนช้าลงเล็กน้อยจากปี 1969-71 จากนั้นจึงเคลื่อนไปอีกทิศทางจากปี 1971-74 นอกจากนี้เรายังทราบด้วยว่าความยาวของวันเพิ่มขึ้นและหดตัวตามที่คาดการณ์ไว้ ความบังเอิญของสิ่งเหล่านั้น การสังเกตสองครั้งทำให้การสั่นเป็นการตีความที่เป็นไปได้”

แม้ว่าความเข้าใจของเราเกี่ยวกับแกนโลกจะพัฒนาไปมากในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีอะไรอีกมากที่เรายังไม่รู้ เราไม่สามารถไปที่นั่นและไตร่ตรองได้ ทุกสิ่งที่เรารู้ เราได้รวบรวมจากการสังเกตการณ์ทางอ้อม เช่น คลื่นไหวสะเทือนที่แผ่ขยายและกระดอนไปทั่วทั้งโลก

แต่นี่ก็ยังเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมาก นักวิทยาศาสตร์สามารถระบุได้ว่าแกนชั้นในของโลกน่าจะเป็นลูกเหล็กแข็งที่ร้อนและหนาแน่น ซึ่งวัดได้ประมาณ 2,440 กิโลเมตร (1,516 ไมล์) ซึ่งใหญ่กว่าขนาดของดาวพลูโตเล็กน้อย หลักฐานยังแสดงให้เห็นว่ามันแสดงให้เห็นการหมุนรอบทิศ (superrotation) ซึ่งหมุนได้เร็วกว่าโลก

นักวิจัยได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้ครั้งแรกในปี 2539 โดยมีอัตราการหมุนซุปเปอร์โรเตชั่นประมาณ 1 องศาต่อปี Vidale และ Wei Wang ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานของเขาจาก UCLA ได้ปรับลดอัตราดังกล่าวลงเหลือ 0.29 องศาต่อปีในเวลาต่อมา โดยใช้ข้อมูลจากการทดสอบนิวเคลียร์ใต้ดินที่ดำเนินการในสถานที่ทดสอบของ Russian Novaya Zemlya ในปี 1970

ในการวิจัยครั้งใหม่ พวกเขาย้อนเวลากลับไป โดยเพิ่มการทดสอบสองครั้งที่ดำเนินการด้านล่างเกาะ Amchitka ในปี 1971 และ 1969 และนั่นเผยให้เห็นบางสิ่งที่แปลก ข้อมูลแนะนำว่า แทนที่จะหมุนซุปเปอร์แกนภายในของโลกหมุนย่อย นั่นคือหมุนช้ากว่าการหมุนของโลกประมาณ 0.1 องศาต่อปี

แผนภาพการสั่นของแกนในของโลกแผนภาพแสดงแบบจำลองของ Vidale และ Wang (เอ็ดเวิร์ด โซเตโล/ยูเอสซี)นักวิจัยกล่าวว่าสิ่งนี้สอดคล้องกับความผันผวน เมื่ออยู่ในวงสวิงเต็มที่ แกนในจะ superrotates แต่แล้วมันก็ช้าลงก่อนที่จะเร่งขึ้นอีกครั้งVidale กล่าวว่า “แนวคิดที่แกนชั้นในสั่นไหวคือแบบจำลองที่มีอยู่ภายนอก

“เราเข้าสู่สิ่งนี้โดยคาดหวังว่าจะได้เห็นทิศทางและอัตราการหมุนเดียวกันในการทดสอบปรมาณูคู่ก่อนหน้า แต่เรากลับเห็นสิ่งที่ตรงกันข้าม เราค่อนข้างแปลกใจที่พบว่ามันเคลื่อนที่ไปในทิศทางอื่น”ช่วงเวลาหกปีของการแกว่งนั้นตรงกับการแกว่งอื่นๆ อย่างเรียบร้อยซึ่งเราไม่มีคำอธิบายที่ยืนยันได้

วันของโลกมีการเปลี่ยนแปลงเวลาเป็นบวกหรือลบ 0.2 วินาทีทุก ๆ หกปีเช่นกัน และสนามแม่เหล็กของโลก ก็สั่น ด้วยระยะเวลาหกปี ในแอมพลิจูดและเฟส จะตรงกับคาบของแบบจำลองวิเดลและวังที่ได้มาจากการสั่นของแกนในของโลก

ทั้งหมดนี้หมายความว่าจะต้องมีข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อคลี่คลาย ซึ่งอาจเป็นเรื่องยาก สิ่งอำนวยความสะดวกที่บันทึกข้อมูลจากการทดสอบนิวเคลียร์, Large Aperture Seismic Array ของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ปิดตัวลงในปี 1978 และการทดสอบนิวเคลียร์ใต้ดิน นั้นแทบไม่มีความอุดมสมบูรณ์เท่าที่เคยเป็นมา

บทความอื่น ๆ : staypt.com